19 Eylül 2011 Pazartesi

OKULLU OLMAK

Aslan Paşam bugün okullu oldu. Geçen hafta ucundan kıyısından gittiğimiz okula artık resmi olarak başladık. Bugün ilk günümüzdü. Öyle heyecanlıydı ki sabah günaydınımız;Hadi okula gidelim’di.Onda ki heyecan ve mutluluğu gözlemledikçe ben daha fazlasını yaşıyordum,kaygılarım da vardı elbette,tam kadro sınıf arkadaşlarıyla diyoloğu nasıl olacaktı,yeme içme saatleri,uyku adaptasyonu zira çok kuralcı bir çocuk Erdem.
Okula gider gitmez,aşkı,Aysel Öğretmenin boynuna atladı ve diğer arkadaşlarıyla kaynaşma faslıJöğleye kadar sorunsuz geçen bir zaman dilimi.sonra yanıma gelerek “Annecim sen ağtık dit,ben buda kalıp oyun oynıcam!! Bu cümle sonrası sonsuz bir rahatlama hissettim.Ağlamıyordu,okulunu sevmişti,arkadaşlarını,öğretmenini ve artık herşeyden önemlisi BENİMDE BİR DÜNYAM VAR mesajı veriyordu bana.
Sonra mı!?
Öpüştük,koklaştık, vedalaştık arada control şartıyla.Çıktım okuldan kontağı çevirdim,
AMA NEREYE!!??
3 yıl hiç ayrılmamıştık ki biz.

Yokluğundaki Hüznüm,varlığındaki Ötelemelerim bu nasıl bir İroni!!??
O,BENDEN DAHA GÜÇLÜYDÜ OKULA BAŞLARKEN.

2 yorum:

bay tükancı dedi ki...

ne güzel işte, ilk günden okula alışması.

umarım hayatında da hep güçlü olur ve sizi hep böyle gururlandırır.

Unknown dedi ki...

İnşallah,teşekkür ederim.